Heilige Kugel
‚Gopferteckel, sibni isch abgmacht gsi !’, rüeft empört dä schöni Willi. Ja ja Willi, warte brucht Geduld, es sind nöd immer die andere tschuld. Keis Lösli hät er übercho, das hät en halt echli mitgno. Aber nach eme Gläsli
Wii, isch alles wieder vergässe gsi.
Mit vill Geduld und super Isatz, werded mir iigfüert uf em Platz. Boccia hät das Spieli gheisse, de einte laufts super, dä andere Scheisse (gäll Peter).
Risotto, Ossobuco, Saltimbocca und Wino, s’hätt sicher jedä gnueg übercho. De Alberto isch bim choche en Superstar, aber nöd nur i de Chuchi, au a de Bar.
Nach em ässe no en chräftige Schnupf, das git dä Chugle dä richtig Schupf (gäll Michi).
Zum Dessert dänn no s’Final, aber eigentlich isch’s allne scho fascht egal, denn nacheme Quäntli Wii, ischs mit de Konzentration und em Ehrgiiz verbi.
D’Siiger händ mir denn schnell erkore, alli andere händ halt verlore.
Mir händ en luschtige Abig gha, nöchschts Jahr stömmer wieder da.
Am Peter danke für’s Organiesiere, es git absolut nüt dra umezkritisiere.
Für dä Bricht händ mir eus usserordentlich Müeh gäh, aber er isch eifach nöd ganz ernscht z’näh.
Dä Text gschriebe händ, au wenn ihr das nöd wänd: s’Miri und d’Nadja – au mir händs luschtig gha.